اینکه پوستر بزرگ مریم میرزاخانی و شهدای هسته‌ای و کنفرانس سولوی 1927 - با حضور 15 تا برنده نوبل - رو به دیوار اتاقم بزنم و زندگی و کارای علمی همشون رو از بر باشم و هر هفته ارتفاع کوه مجلات علمیم چند سانتی متر بیشتر شه اما نتونم از پس یه آزمون 4 ساعته دبیرستانی بر بیام نشون میده که تمام این مدت داشتم خودمو مسخره میکردم! نشون میده که چارلی یه پسر جوگیر و فانتزی اندیشه که فقط ادعای الکی داره! فقط بلوف میزنه! براش جالبه که نتیجه فلان تحقیق مجله نیچر رو بخونه، ولی توی ریاضیات پایه مدرسه مونده! علم رو فقط از دور دوست داره، هیچوقت عرضشو نداره که حتی بهش نزدیک هم بشه! کل زندگیش فقط رویا و خیاله!