عکس‌نوشت: صحنه‌ای از فیلم The Martian. مارک واتنی تک و تنها تو مریخ.

تاحالا شده وقتی تو شرایط خاصی هستین، یه کاراکتر از یه کتاب یا فیلم همش بیاد جلوی چشمتون و داستان خودشو بهتون یادآوری کنه؟

این چند روزه وقتی یهو -خیلی الکی- ژست ناامیدی و کارم تمومه و اینا میگیرم مارک واتنی از کتاب و فیلم مریخی (The Martian) میاد جلوی چشمم. بهم یاد آوری میکنه که چطور وقتی تک و تنها توی مریخ گرفتار شد، وقتی 140 میلیون مایل از خونه، و اولین کمک فاصله داشت، جا نزد. درحالی که قطعا هرکس دیگه‌ای بجز مارک بود قبول میکرد که خیلی زنده نمیمونه و توی چند هفته میمیره. اما مارک تسلیم نشد، شروع کرد به حساب و کتاب. توی برهوت مریخ، با استفاده از کود انسانی سیب زمینی کاشت. از تمام دانشی که داشت استفاده کرد تا نجات پیدا کنه. به حرفای ناسا گوش نکرد و با جرئت خیلی زیاد وسایل توی ایستگاه رو دستکاری کرد تا خروجی‌ای که میخواد رو بهش بدن. وقتی با ترکیدن آشیانه بخاطر اختلاف فشار، همه سیب زمینیاش بین رفت، وقتی یه اشتباه خیلی بزرگ کرد و کل آشیانه رو پر از گازِ هیدروژنِ قابل اشتعال کرد، دوباره از اول تلاش کرد اوضاع رو سر و سامون بده! 

این کارا فقط از مارک بر میومد. فقط مارک میتونست تو اون وضعیت نه تنها افسرده نشه، بلکه آهنگای دیسکو ای که توی کامپیوتر فرمانده لوییس پیدا کرده‌ بود رو توی مریخ‌نورد پخش کنه و باهاش برقصه. فقط مارکه که وقتی برای اولین بار و با کلی زحمت یه راه ارتباطی با ناسا پیدا میکنه، اولین جمله‌ای که می‌نویسه طنز و کنایه است. فقط مارک میتونه با اون شرایط، وسط بحثای خیلی جدیِ مهندسی که برای بقا بهشون نیاز داره، با مهندسای ناسا شوخیای مبتذل بکنه و فقط مارک میتونه 560 روزِ مریخی*، توی مریخ تک و تنها دووم بیاره و امیدشو برای برگشتن به خونه از دست نده و وقتی که بالاخره نجات پیدا میکنه، اولین جمله‌ای که به فرمانده لوییس بگه این باشه :«تو سلیقه افتضاحی توی موسیقی داری!»

 ازت ممنونم مارک!

* هر روز مریخی، 24 ساعت و 37 دقیقست.

چندتا از نقل قولای جالب کتاب از نظر من ( فقط یکیش فارسیه، بقیه جملات اون حسشون با ترجمه از بین میره):

- کاش زودتر نوه دار بشم! بعد میشینم و براشون تعریف می کنم: "جَوون که بودم، مجبور شدم تا خط ‌الراس یه دهانه پیاده برم. بالای تپه! توی لباس فضایی! روی مریخ، کله خر! شنیدی؟ مریخ! اون وقت شماها چی کار کردید؟"

- Things didn’t go exactly as planned, but I’m not dead, so it’s a win.

- I started the day with some nothing tea. Nothing tea is easy to make. First, get some hot water, then add nothing.

- They say once you grow crops somewhere, you have officially ‘colonized’ it. So technically, I colonized Mars. In your face, Neil Armstrong!”

 البته خب نقل قولای بامزه تری هم بود، ولی کلماتش نامناسب بود یکم D:

پ.ن: اگه فیلمشو ندیدین، یا کتابشو نخوندین بَسی توصیه میشه بخونید/ببینید. با اینکه فیلم و کتاب کاملا بهم وفادارن ولی تجربه هرکدوم، از لذت تجربه اون یکی اصلا چیزی کم نمیکنه!

پ.ن2: به نظرم خودم چیزی نگفتم که اسپویل خیلی بدجور حساب بشه! واسه همین دیگه هشدار ندادم :)

پ.ن3: امروز یه پیرمردی رو تو کوچه دیدم که مدل راه رفتنش منو یاد بابابزرگم انداخت. اون اوایل که فوت کرده بود به خودم قول دادم هر شب جمعه یه صفحه قرآن براش بخونم. ولی الان مدت‌هاست که یادم رفته حتی یه فاتحه براش بخونم! منو ببخش باباجون. میدونم خیلی نوه‌ی نامرد و فراموش‌کاریم :(